قلب من

چه بی دریغ و تند تند میرنی

چه پرتپش بدون لحظه ای درنگ

چه پر نشاط میروی بسو ی آخرین نفس

بسوی آخرین تپش

چراست بی قراریت؟

که راست هجر ودوریت؟

کمی درنگ قلب من

به مرگ میرسانیم....

نیم به هجر یار بی قرار

در انتظار بارشی بر این دیار

به انتظار خیس تر شدن

دوباره مست تر شدن

دوباره چیدن ستاره هاودربه درشدن

رها شدن......

ولی به ناگهان

ولی به ناگهان سکوت شد جواب من

وقلب من که گوییا هزارسال خفته است

سکوت میکند..!

وبلاگ ادبی...

ما را در سایت وبلاگ ادبی دنبال می کنید