وبلاگ ادبی

غمت سنگین ترین غم در تمام روزگارم بودپیاله جای تو عاشق به چشمان خمارم بودمن و تنهایی و جام می و شبهای بی خوابیسرزانو به جای شانه هایت غمگسارم بودتو هرشب بامنی اما چرا آغوش من خالی؟!!همین نابودنت شاید سزاوار وجودم بود...من و مستی و مینا و شراب ناب شیرازیفقط خالی کنارم نقش چشمان سیاهت بودبیا این جام را بشکن تویی مستی تویی هستیمراویران نمود این فاصله ، وصلت امید روزگارم بود ,فاصله شهرها,فاصله,فاصله ها,فاصله تهران تا مشهد,فاصله تهران تا اصفهان,فاصله تهران تا همدان,فاصله زمین تا ماه,فاصله تهران تا تبریز,فاصله تهران تا رشت,فاصله اصفهان تا شیراز ...ادامه مطلب